Konferencja w Kairze, 1-2 kwietnia 2009 roku
Pierwsze - dwudniowe Sympozjum Naukowe dotyczące poszukiwania Wielkiego Labiryntu i aktualnego stanu badań archeologicznych w Hawarze odbyło się w Kairze w dniach 1-2 kwietnia 2009 roku. Organizatorem był Wydział Archeologii Uniwersytetu w Kairze.
Szczegóły Konferencji zostały opisane w dziale "Nowości".
KONFERENCJA W KAIRZE, 1-2 KWIETNIA 2009
BADANIA GEORADAROWE (GPR) KOŁO PIRAMIDY MUŁOWEJ W HAWARZE (FAYUM, EGIPT)
Adam Szynkiewicz
Uniwersytet Wrocławski, Instytut Nauk Geologicznych, pl. M. Borna 9, 50-204 Wroclaw, Polska
e-mail: [email protected]
ABSTRAKT
Dane geologiczne i georadarowe z rejonu piramidy mułowej w Hawarze (Fayum, Egipt) sugerują, że pod piramidą mogą istnieć takie struktury jak np.: grobowce, komnaty, kanały, itp., które zostały wbudowane w skały typu calystone/mudstone wieku eoceńskiego. Od strony zachodniej, północnej i wschodniej poziom tych skał (calystone/mudstone) jest 1-3 metrów powyżej pozimu wody w kanale Selah (Bahr Wabach). Po stronie południowej piramidy eoceńskie skały typu claystone/mudstone są około 0,5 – 1,0 metra powyżej tego poziomu. W związku z tym dopływ wód gruntowych do komnat/grobowców poniżej piramidy prawdopodobny jest z terenów wyżej leżących, a znajdujących się na północny-wschód i wschód od tej piramidy. Istnieje też możliwość, że od strony zachodniej, północnej i wschodniej piramiy są struktury (? mury), blokujące dopływ wód gruntowych do komnat/grobowców połozonych pod piramidą. Woda, która obecnie znajduje się w komnatach/grobowcach pod piramidą, prawdopodobnie nie pochodzi z kanału Selah.
Badania georadarowe w rejonie piramidy w Hawarze zostały wykonane w 2008 roku. Do wykonania szczegółowej analizy autor otrzymał surowe (nieobrobione) dane z dwóch etapów badań. Pierwsze badania georadarowe przy piramidzie w Hawarze zostały wykonane 18 marca 2008 roku. Badania były wykonane georadarem typu SR-2/GPR z anteną multifrekfencyjną. Interwał poszczególnych sygnałów był mierzony za pomocą czasu. Wykonano 12 przekrojów. Drugie badanie georadarowe w rejonie piramidy w Hawarze zostały wykonane 25 maja 2008 roku. Do badań został użyty georadar typu RAMAC/GPR z anteną o częstotliwości centarlne 100 MHz. Interwał poszczególnych sygnałów był mierzony za pomocą czasu. Wykonano 22 przekroje. Lokalizacja poszczególnych przekrojów nie była dokładna i została zaznaczona na schematycznej mapie z dokładnością + 10 metrów. Odkryte anomalie zostały naniesione na schematyczny rysunek rejonu piramidy. Wiercenia geologiczne oraz przekroje pierwszego etapu badań georadarem były wykonane poza zasięgiem granic konstrukcji piramidy. Drugi etap badań georadarowych został wykonany najprawdopodobniej w obrębie niższych partii piramidy, pokrytej zwałami piasku lub żwiru. Jeśli lokalizacja badań georadarowych jest prawidłowa, to istnieje kilka miejsc gdzie można zauważyć bardzo ciekawe anomalie. Na stronie północnej, w środkowej części piramidy istenieje bardzo wyraźna anomalia zaznaczona jako N1. Inna anomalia, zaznaczona jako N2, istnieje w pobliżu północno-wschodniego rogu piramidy. Bardzo ciekawe anomalie są w okolicach środkowej części po wschodniej stronie piramidy. Ta grupa anomalii została zaznaczona jako E1. Inna grupa anomalii, zaznaczona jako jako E2, znajduje się w pobliżu południowo-wschodniego rogu piramidy. Bardzo silna anomalia (S1) istnieje po południowej stronie piramidy, niedaleko obecnego wejścia. Po południowej stronie piramidy, w pobliżu południowo-wschodniego jej narożnika, jest kolejna grupa anomalii zaznaczona jako S2. W obecnej chwili trudno jest w sposób precyzyjny zlokalizować te anomalie. Te bardzo silne anomali wystepują na głębokościach powyżej 2 – 5 metrów od powierzchni terenu. Wszystkie anomalie mogą być również podziemnymi kanałami doprowadzającycmi wodę do pustek pod piramidą. Zakłada się zatem, że badania archeologiczne zweryfikują możliwe kierunki przepływu wód gruntowych do piramidy, ujawnią konstrukcje i być może przyczynią się do nowych znalezisk archeologicznych.
NIEKONWENCJONALNE METODY BADAŃ W POSZUKIWANIU WAŻNYCH ZNALEZISK ARCHEOLOGICZNYCH
Andrzej Wojcikiewicz & William Brown
Fundacja Wspierania Badań rcheologicznych „Dar Światowida“,
ul. Biskupia 38 04-216 Warszawa, Poland
ABSTRAKT
Artykuł omawia niekonwencjonalne metody szukania i odkrywania ważnych znalezisk archeologicznych w świetle procedur związanych z badaniami za pomocą georadaru (GPR) w różnych lokalizacjach w Polsce, w Egipcie, oraz ostatnio w Nekropolii w Hawarze (Fajum)
Dr Adam Szynkiewicz, geolog z Uniwersytetu Wrocławskiego, pracownik naukowy Instytutu Nauk Geologicznych opublikował ostatnio oficjalne wyniki badań naukowych za pomocą georadaru i dotyczących szeregu znaczących anomalii, które sugerują możliwość dokonania nowych odkryć archeologicznych koło piramidy mułowej w Hawarze.
Trzeba jednak zaznaczyć, że zaistniały pewne warunki, które doprowadziły do odkrycia tych anomalii i ułatwiły dokonania tych odkryć. Szczególne i unikalne metody badawcze w rejonie Hawary zostały zastosowane zanim zastosowano badania georadrem. Metody owe i ich konsekwencje mogą doprowadzić do nowych znalezisk archeologicznych w Egipcie.
Przez wiele lat w nauce, w archeologii i budownictwie korzystano z niekonwencjonalnych metod badawczych uzyskując informacje dotyczących ukrytych skarbów archeologicznych. Metody te można określić jako radiestezja, jasnowidzenie oraz postrzeganie na odległość. Określają one możliwość uzyskiwania informacji, poza normalnym zakresem rozumianym jako ludzkie zmysły.
Wielu współczesnych, światowej sławy egiptologów używa tych metod oraz wyszło z znanego Instytutu Edgara Casey w Virginia Beach, USA. Jak wiadomo Edgar Cayce był znanym amerykańskim jasnowidzem często określanym mianem „śpiącego proroka“. Cayce był znany z tego, że przewidział wiele przyszłych zdarzeń i określił szereg ważnych obszarów archeologicznych na świecie, szczególnie w Egipcie.
Dzisiaj tysiące archeologów korzysta z rad radiestetów, jasnowidzów oraz osób mających zdolność postrzegania na odległość.
Radiestezja jest obecnie normalnym zjawiskiem przy poszukiwaniu wody oraz minerałów. Może być również pomocna w identyfikowaniu istotnych miejsc do poszukiwań archeologicznych poprzez użycie tzw. „różdżki“ oraz „wahadełka“.
Te „nienaukowe“ metody badawcze mogą mieć i w bardzo wielu przypadkach udawadniają ogromną wartość. Pomimo to, w badaniach naukowych jest normalną sprawą, że tego rodzaju metody nie są akceptowane przez społeczność akademicką. W rezultacie, trudno jest znaleść jakąkolwiek wzmiankę o nich w poważnych artykułach naukowych opisujących wyniki różnego rodzaju badań.
W opinii autorów tego artkułu, nadszedł obecnie czas, aby niektóre niekonwencjonalne metody badawcze doczekały się akceptacji i uznania, jako efektywne i możliwe do potwierdzenia przez tradycyjną naukę. Przykładem tego i dowodem są ostatnie odkrycia oparte na uprzednich wskazaniach z użyciem radiestezji w rejonie piramidy mułowej i Nekropolii w Hawarze.
Ostatnie wyniki badań w Hawarze zostały w samej rzeczy zapoczątkowane i częściowo prowadzone dzięki informacjom przez radiostetę z Wrocławia, z Polski, Panią Lucynę Łobos-Brown. Jej specjalne zdolności radiestezyjne można dzisiaj porównać do zdolności Edgara Cayce. Niemniej jednaj informacje otrzymywane przez nią są mniej symboliczne, bardziej konkretne i łatwo sprawdzlne przez dzisiejsze metody badań naukowych.
Początkowo informacje uzyskane przez Panią Lucynę Łobos-Brown pochodziły z sesji hipnotycznej regresji wieku (wykonanych przez zawodowych hipnoterapeutów) oraz przez użycie metody tzw. „chanelingu telepatycznego“. Informacje te były następnie identyfikowane w terenie poprzez wskazania radiestezyjne z użyciem wahadełka, oraz weryfikowane poprzez dokładne badania geofizyczne za pomocą georadaru (GPR). Taki właśnie schemat został zastosowany w pobliżu piramidy mułowej w Hawarze, w Egipcie.
Wyniki badań georadarowych stały się materiałem, który umożliwia akademickie potwierdzenie i dowód na możliwość uzyskania informacji za pomocą NIEKONWENJONALNYCH METOD BADAWCZYCH W ARCHEOLOGII DOTYCZĄCYCH ANOMALII PRZY PIRAMIDZIE MUŁOWEJ W HAWARZE.
Ostateczne wyniki i weryfikacja tych anomalii wkrótce może stać się wiedzą publiczną opartą na toczących się wykopaliskach w rejonie Nekropolii w Hawarze. Taką możliwość otwiera pozwolenie wydane przez Najwyższą Radę Starożytności na wykoaliska archeologiczne w tym rejonie na rok 2009. Akceptuje ono międzynarodową Egipsko-Polską Misję Archeologiczną opartą na umowie naukowo-badawczej pomiędzy Uniwersytetm w Kairze i Uniwersytetem Wrocławskim z Polski i dotyczącą badań w Hawarze.
Przed misją w Hawarze inny projekt naukowy był zrealizowany z użyciem podobnego wzoraca badań, z udziałem Pani Łobos. Dotyczył on badań archeologicznych na górze Ślęża w Polsce. Po wskazaniach radiestezyjnych, badania georadarowe były wykonane przez dr Adama Szynkiewicza, a potwierdzające badania archeologiczne były wykonane przez dr Aleksandra Limisiewicza z Wydziału Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Kolejnym projekt badawczy był wykonany w Egipcie poprzez użycie georadaru, w rejonie trzech piramid w Gize. Został on wykonany przez dr Abbasa Mohameda Abbasa z Narodowego Instytutu Astronomii i Geofizyki (NRIAG) w lutym 2006 roku.
Ten projekt był zainicjowany przez Fundację „Dar Światowida“ i był poprzedzony informacjami opartymi na badaniach radiestezyjnych wykoanych przez Panią Łobos. Badania radiestezyjne zokalizowały anomalie, które następnie zostały potwierzone przez badania georadarowe, częściowo opublikowane przez dr Abbasa Mohameda Abbasa w egipskim piśmie naukowym NRIAG Journal of Geophysics, 2007.
Kontynuowane obecnie badania w rejonie Nekropolii w Hawarze są kolejnym etapem NIEKONWENJONALNYCH METOD BADAWCZYCH W ARCHEOLOGII DOTYCZĄCYCH ANOMALII i są próbą zlokalizowania Wielkiego Labiryntu opisanego przez Herodota.
Jest sugestią autorów, aby środowisko naukowe zwróciło baczniejszą uwagę na niekonwencjonalne metody badawcze i zaczęło akceptować fakt, że intuicja jest jednym ze sposobów uzyskania wartościowych informacji. Metody te mogą stworzyć nowy system badań i ustanowić wiele nowych protokułów kontrolnych jeśli chodzi o akademickie metody badawcze w archeologii.